Calisan annelerin kabusu yaz tatili. Her bir
dakikalari kiymetli guzelim cocuklarimi isleyecek, egitecek birikimlerimi
onlara aktaracak ne kadar vaktim var acaba?
Yakin zamanda farkettim bu vakitle ilgili degil.
Onlara ayiracak yarim saat bile oldukca yeterli olabilir. Sorun enerji.
Vaktimiz var da halimiz yok ugrasacak. Enerjimizi yiyip bitiren o kadar cok
seyle dagiliyoruz ki. Baygin dusmus bir annenin o yarim saatte kendini ifade
etme sansi yada tahammulu kalmiyor. Bos gozlerle dinliyormus gibi yapip kafa
salliyoruz onlara. Nasil daha enerjisi yuksek bir hale gelebiliriz. Farkindayiz
aslinda o yarim saatte yapacagimiz isi bu dunyada bizim yerimize kimse yapamaz.
Gecenlerde yorgun yorgun oglumla
raylari doseyip tren oynarken esimden gonlumu alan hos biriki soz duydum. bu
iltifat sanki 220 voltluk bir elektrik gibi carpti beni. O kadar gule oynaya
vakit gecirdik cocuklarla. Nasil bir anda degisiverdim, o kadar yorgunluk
nereye gitti anlamadim. Demek ki insan yorgun olsa da bir anda enerjiyle
dolabiliyor. Bunun baska yollari da olmali. Aramaya basliyorum merak etmeyin...
Cocuklarimizi is olarak gormeden
nasil enerjiyle dolu olabiliriz ? En onemli isimizi ihmal etmeden hakkiyla
nasil yapabiliriz? Cevaplari aramaya devam ediyorum deneme yanilma yoluyla
yapilacak bir is degil annelik ama hicbirimiz profesyonel meslek olarak
yapmiyoruz anneligi, bu yolda yururken duse kalka biraz da el
yordamiyla. Tek bildigimiz annemizden gordugumuz teknikler. Sartlar oylesine
farkli ki bugun ise yaramiyor, hepsi islemiyor. Terlik firlatarak, kas goz
isaretleriyle yada masa altindan cimdiklerle artik bu isler yurumuyor.
Gecenlerde masamda goz attigim annelikle ilgili
bir kitabi goren hastam ise yariyor mu diye sordu, bilmiyorum ama beni konuyla
ilgili tutuyor dedim. Amacim bana biraz fikir vermesi. Hakikaten okudugum seyle
ilgili daha fazla kafa yordugumun farkindayim En azindan bir seylerin
eksik oldugunu farkediyorum.butun yazilanlari uygulamak degil amacim. Biraz
kafa yormak bu ise. hepimizin cocuklari aile yapisi farkli. Hepimizin
yontemleri tabi ki farkli olcak. Her kitap bana bir fikir verse yeter.
Ozellikle turk yazarlari tercih ediyorum cocuklar ve aile ile ilgili kitaplarda.
Birkac noktadir her kitaptan bana kalan. Bir dostun dedigi gibi ,insan bu
kitaplarin hepsini uygulamaya kalkmamali bir cumleyi hayatina soksa yeterli.
Bu kitaplardan beni etkileyen altini
cizdigim yerleri paylasacagim sizlerle. Satir aralarinda bulduklarimi
yorumlayacagim izninizle.
Tugba-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder