Sayfalar

10 Temmuz 2013 Çarşamba

Zaman Yönetimi


Pekçok zaman yönetim tekniği acil sorunlara  çözümler içerir. Kronik ihtiyaçlari ele almaz.  Bu tekniklerin buldugu çözümler uzun vadeli, yaşam kalitesini arttıran şeyler değildir. Mesele yaşam kalitesi ise, yöntemlerden cok sonuçlar önemli. Daha cok işi hizli bir şekilde tamamlamak, doğru olan işi yapmanin yerini tutamaz.

Geleneksel zaman yönetimi bize bu konuda yardım edemiyor. Yaşam kalitesini arttırmanın yolunu bize gösteremiyor. Yeni çağda "olmaktan" cok "yapmakla" ilgileniyoruz. Önemli olan önemli işlere önem vermektir diyor Stephen Covey. Gercekten önemli olan şeylerle, günlük yaşam rutinimizin çakışmaması bizi huzursuz ediyor.

Yaşamınızdaki değisik roller arasında parçalandığınızı hissediyor musunuz? Yasamımızda çektiğimiz acıların çoğu rollerden birinde çok basarılı olurken diğerinden fedakarlık yapmıs, yani dengeyi bozmuş olmamızdandır. Denge" ya/yada" degil; "ve"dir diyor Stephen Covey. Yaşamın ihmal edilmiş alanları bize acı verir. Yaşam bölünmez bir bütündür. Roller arasında parçalanmak  bizi çöküşe götürür. Herhangi bir roldeki başarı yada başarısızlık tüm rollerimiz ve yaşam kalitemiz üzerinde etki yaratır. Bazen işimizde çılgınca calışmamiz gereken dönemler yada hasta annemizle ilgilenmek için işe ara vermemiz gerekebilir. Asıl sorun amacımıza ulaşinca vites küçültmeyi unutmak.

Bazen bir taşla birkaç kuş vurmanın yolunu bulmak gerekiyor. Çocuklarim ve annemle yüzme havuzuna gidip antreman yapmak gibi yollar ariyorum kendime. Kızım bale kursundayken aynı salondaki pilates programina katılmanın yolunu arıyorum. Her zaman mümkün olmasa da, cogu zaman arayan, odaklanan zihin çözümler yaratiyor. Öncelikle rollerimizi tanimlamak gerekiyor. Her rolümüz için bir kaç hedef belirleyebiliriz. Ebeveynlik rolü yada evlatlık rolü gibi bu rollerde bir yada iki hedef ama daha fazlasi değil. Bunlara odaklanarak haftayı planlayabilirsiniz. Kişisel, ailevi, mesleki yada toplumsal roller dahil 7 den fazla rol onerilmiyor. Daha azı da olabilir.

Önemli olan öncelikli işlerinizi planlamak, isleri onem sirasina gore planlamak degil.  Odak   noktanizi acilden önemliye kaydırmalısınız. Çoğumuz yaşamımızı otomatiğe bağlayip yaşam kalitemizin emek vermeden artacağını zannediyoruz.  Tohumu ekip bahçeyi kendi haline bırakırsanız yaşam devam eder ama döndüğünüzde ayrık otlarıyla dolu karmakarışık bir bahçe bulursunuz. Herşeyi kendi haline birakırsanız hayatınızın da başına gelecek budur.

Sadece aciliyetlere gore hareket ederseniz bu size yakın çekimde olduğu gibi sınırlı bir gorüş verir. Sadece tam önünüzdekini görür ve ona odaklanlanırsınız. Büyük görüntüyü kaçırırsınız.. Amacınıza uygun olmayan etkinlikleri planlamanın ne anlami var?

Daha fazla daha iyidir bir yanılgı. Elimizdeki zamana daha fazla sey sığdırmak bize kısa vadede tatminlik hissi verir. Meşgul olmak bize kendimizi önemli hissettirir. Bu meşguliyet, esas olanı gözden kaçırmamiza sebep olur. Önemli olan ama acil olmayan işlerimizi hep erteleriz. Uzun vadede bunun mutsuzluk ve hayal kırıklıgını yaşarız.

Bu önemli işler yatırım değeri olan işlerdir. Ailemiz, mesleki eğitimimiz, fiziksel egzersiz  gibi . Hemen şimdi aciliyeti  taşımazlar. Aralıksız çalan telefona bakmak mı, size yaptığı resmi beğendirmek için bekleyen çocuğunuz mu? Hep acil olani seçip önemli olanı bekletiriz.  Önceliginizi bilirseniz diger programlamalar sirasinda onun icin firsat yakalamaya çalışırsınız. Kızınız öncelikse gazetenizi okurken konuşmak istediğinde biraz sonra demezsiniz. Onun icin hep bir firsat kolluyor olursunuz.

Zaman yönetiminde, gittiğimiz yönden önce hızı onemsemek yılları heba etmekle sonuçlanabilir. 4 saatte Ankaradan İzmir'e gitmek, Antalya'ya varmaya çalişan birini b
asarılı yapmaz.

Hayat kagit uzerinde bir planin olduğu gibi yaşama geçirilmesinden ibaret değildir.

Hiç yorum yok: